O książce: rok / „Opowieść Iriny Malenko „Sovietika”, opublikowana na łamach Left.ru, jest wspaniałym przykładem wielkiej realistycznej tradycji języka rosyjskiego literatura może być kontynuowana w naszych czasach. To szczera, wzruszająca książka. Zawiera wszystko, za czym tak tęskniliśmy przez wiele lat niepodzielnej dominacji różnych postmodernistycznych śmieci w naszej literaturze. Bezlitosna samokrytyka, szczery ból i wstyd obywatela, któremu za jego zbrodniczym zamysłem zuchwali łajdacy odebrali Ojczyznę, umiejętność wczuwania się w smutek innych jak swój własny – Internacjonalizm przez duże „ja” , organiczna kontynuacja „światowej responsywności” Rosjanina. Prawdziwy humor jest czasami życzliwy, częściej sarkastyczny, ale nigdy arogancki i powściągliwy, upokarzający osobę od góry do dołu, jak to jest obecnie w zwyczaju wśród literackich geniuszy, którzy osiągnęli niezasłużoną sławę. A co najważniejsze – wezwanie do walki i nadziei! Można pogodzić się z okrutną i niesprawiedliwą rzeczywistością, spróbować przystosować się do „nowej rzeczywistości”, można od niej uciec do „równoległego życia”, zamrozić w pozie modliszki i poczekać na skrzydłach, żeby się włamać w szeregi nielicznych, którym się udało i „brać wszystko z życia”. Albo możesz odmówić istnienia według ich podłych zasad, przestać „śpiewać w malowanej formie”, stanąć po stronie słabych i uciskanych i rozpocząć długą, nieprzejednaną walkę z głównym złem naszej epoki - kapitalizmem i imperializmem. I znajdź cel w życiu, nadzieję na lepszą przyszłość dla siebie i swoich dzieci. Postmodernizm żegna się z nami. Niech żyje socrealizm!